Jan en Alie van Beek wonen hun hele leven in Putten. Ze zijn erg actief in het Puttense verenigingsleven. “Bij ons aan de weg liep al het verenigingsleven. Ik ging naar de meisjesvereniging en hij naar de jongensvereniging.”
Jan (1937) en Alie (1942) van Beek over het actieve Puttense verenigingsleven
Jan en Alie van Beek wonen hun hele leven in Putten. Ze zijn erg actief in het Puttense verenigingsleven. “Bij ons aan de weg liep al het verenigingsleven. Ik ging naar de meisjesvereniging en hij naar de jongensvereniging.”
Jan: “We zijn allebei altijd heel actief geweest met verenigingen. Dat zijn we nog. Ook toen de kinderen klein waren. Dan zaten we in oudercommissies op de kleuterschool en dat soort dingen. We hebben best veel van die dingen gedaan. Dat vonden we gewoon leuk. Je kunt wel zeggen: je bent sociaal bezig. Maar je vond het voor jezelf ook leuk. Van elke club waar we lid van zijn geweest, zijn we in het bestuur geweest. Behalve op de zangverenigingen. Als je dan ouder wordt, dan is het leuk om de klederdracht een beetje in stand te houden. En gebruiken en al zo meer.”
Alie: “Onze kinderen zijn op ponyclub geweest en daarvan zat je ook in het bestuur. Toen de jongste ging voetballen bij S.D.C., gingen we ook altijd... Wij waren niet van zaterdags harken en vegen. We gingen met de jongens mee naar wedstrijden. Verder hebben we in Putten een afdeling van ‘Vrouwen van Nu’ met 120 leden. Daar ben ik al 54 jaar lid van.”
Alie: “Het verenigingsleven was er al aan het begin. Bij ons aan de weg liep al het verenigingsleven. Ik ging naar de meisjesvereniging en Jan naar de jongensvereniging. Met de jongerenorganisatie voerden we elk jaar in Putten een toneelstuk op. De B.O.G en de B.O.L.H.* waren de landbouworganisaties voor jongeren. Als je trouwde, dan hoorde je niet meer bij die meisjesclub, maar moest je naar de Plattelandsvrouwen. Dat deed je, want dan hoorde je niet meer bij de ongetrouwde meisjes.”
Jan: “Putten is best een actief dorp, wat verenigingen betreft. Ik vind het altijd fascinerend. We hebben enorm veel clubs, waar je verschillende mensen ontmoet. Dat is ook leuk. Ik weet nog dat toen wij stopten met het bedrijf, velen zeiden: 'Nou, dat zal je tegenvallen. Dan val je in een heel diep gat.' Er zijn ook organisaties die dat begeleiden.”
Alie: “We brengen op zondag mensen van het bejaardentehuis naar de kerk. Morgenmiddag help ik het restaurant. We sporten allebei een middag bij de fysio. Het stopt vanzelf wel als het niet meer kan. Wij sjoelen hier al 40 jaar met een groepje uit de buurt, in het verenigingsgebouw. Dat is jong en oud. Zijn ouders waren daar al bij. Zaterdagavond zijn er tussen de 20 en 30. Vier keer in het jaar. Dat zijn van die ouderwetse leuke dingen die zijn blijven bestaan hier.”
Jan: “We zijn bezige bijen. Dat hebben we altijd gehad. Dat is gewoon leuk. Er was een jongensvereniging, een mannenvereniging, een vrouwen-, een meisjesvereniging. Er zijn verschillende buurtverenigingen opgericht. Er was een bruisend verenigingsleven in het buitengebied.”
Jan: “In de jaren zestig was dat verenigingsleven heel bruisend. Je had boerenjongerenorganisaties. Die deden van alles. Die organiseerden wedstrijddagen en noem maar op. Dat is steeds minder geworden, ook omdat het agrarisch gebeuren wat minder geworden is. Je kreeg de schoolopleidingen, dus er werd meer doorgestudeerd. Dus er was minder tijd. Maar er zijn nog steeds goede, bloeiende clubs hier. Zeker de zangverenigingen dat loopt als een tierelier.”
Alie: “Wij zingen met de Vereniging Veluwse Koren. We oefenen in Steenenkamer maar we gaan het hele land door. We zijn in Canada geweest, in Parijs geweest. Vorig jaar waren we vijf dagen in Engeland. Alles in Veluwse klederdracht. In het concertgebouw in Amsterdam. Al zes keer gedaan.”
Jan: “Dat is niet echt Puttens. Dat is Putten, Ermelo, Harderwijk, Hierden, Hulshorst. We hebben een gezamenlijke dirigent. Wij oefenen in Steenenkamer hier. Ieder heeft zijn eigen avond. Eens in de zes weken doe je gezamenlijke repetities. Dan trek je het land door en de wereld over. Dat zijn leuke dingen.”
Voor Verhaal van Putten vertellen (oud)-inwoners over opgroeien, werken en wonen in Putten. Dit verhaal over Jan en Alie van Beek is geschreven door Tim Stapel, op basis van een interview in januari 2019.
*Zie inleiding op index ‘Algemene Plattelands Jongeren Organisatie "Jong Gelre" en voorgangers’
©2018 - Verhaal van Putten is een initiatief van de gemeente Putten
Disclaimer | Privacyverklaring
Ontwerp: INZPIRE Communicatie | Webdevelopment: Haagen Internet