Aad Berkhout
Straatnaambord burgemeester Berkhout
Op 1 augustus 1978 werd Aad Berkhout benoemd tot burgemeester van Putten. Dit bleef hij tot aan zijn pensionering op 1 april 1997. Hij kwam naar Putten samen met zijn vrouw An Berkhout-Klein en hun 3 kinderen, Rianne, Guus en Magda. Het gezin Berkhout ging wonen aan de Heuvellaan. Aad Berkhout werd geboren op 16 maart 1932 in Hellevoetsluis en overleed onverwacht op 69-jarige leeftijd tijdens een van zijn geliefde fietstochten in de bossen van Putten en Ermelo.
Aad Berkhout begon zijn loopbaan bij een belastingkantoor. Hierna ging hij werken bij het onderwijsbureau Stichting Dienstverlening Christelijk onderwijs van de Christelijke Boeren en Tuindersbond (CBTB). Aad Berkhout kwam voor deze stichting onder andere op veel agrarische scholen en stond bekend als iemand die het onderwijs goed kende. Daarnaast was hij politiek actief, eerst binnen de CHU en later het CDA. Voor zijn benoeming tot burgemeester van Putten was hij wethouder in Arnhem en fractievoorzitter van het CDA in de Provinciale Staten van Gelderland. In bestuurlijk en politiek Nederland kenden velen Aad Berkhout. Men zag hem als een bekwaam bestuurder en als een aimabel mens. Hij was nauw betrokken bij de totstandkoming van het CDA.
Burgemeester Berkhout was een goed bestuurder. Bij zijn komst veranderde de bestuurscultuur in Putten. Niet omdat burgemeester Berkhout die veranderingen nu zocht, maar hij was een kind van zijn tijd. Hij begreep dat zijn tijd een andere was dan die van zijn voorganger(s). Het punt inspraak kreeg bij hem meer vorm en inhoud. Hetzelfde gold voor de openheid van het gemeentebestuur.
De burgemeester leidde de raadsvergaderingen op een kundige en sympathieke manier. Daardoor verliepen die vergaderingen doorgaans in een goede sfeer. Stemverheffing had de burgemeester niet nodig om de vergaderingen ordelijk te laten verlopen. Daarbij hielp zeker het nieuwe regelement van orde dat hij de raad liet vaststellen. Daardoor waren er maximaal 2 discussieronden en niet meer een soms bijna onbeperkt aantal.
Burgemeester Berkhout zag zichzelf nadrukkelijk als burgemeester voor de gehele Raad en niet alleen voor de collegepartijen. Om te voorkomen dat oppositiepartijen een kennisachterstand zouden hebben, praatte hij deze apart bij. Raadsleden en collegeleden konden gemakkelijk bij hem binnenlopen. Hij was een verbinder. In zijn tijd als burgemeester heeft Aad Berkhout 6 colleges van B en W en ook 6 verschillende gemeenteraden meegemaakt. Opmerkelijk is dat je niet kunt zeggen dat het in een bepaalde periode moeilijker was voor de burgemeester om leiding aan raad en college te geven.
Burgemeester Berkhout beheerde vele jaren de portefeuille financiën. Hij deed dit deskundig en met veel plezier tot het einde van zijn burgermeesterschap. In zijn periode bleef Putten de goedkoopste gemeente van Nederland of nagenoeg de goedkoopste. Daarnaast had hij vele jaren de portefeuille personeel en organisatie, een portefeuille die hem lag.
Burgemeester Berkhout gedroeg zich in Putten als een burgervader. Hij sloot zijn laatste schrijven in het voorlichtingsblad van de gemeente af met ”Beste meisjes en jongens, lieve mensen, uit het diepst van ons hart: Bedankt!” Juist dat draagt er in hoge mate aan bij dat in Putten nog steeds met veel waardering over Burgemeester Berkhout wordt gesproken. Hij hield van de Puttense mensen en wanneer zij vreugde of verdriet hadden, wilde hij daar graag in delen. In UitPUTTENd, het voorlichtingsblad van de gemeente Putten zegt hij in april 1997: “Wat de meeste indruk op mij heeft gemaakt zijn de gesprekken met teruggekeerden en nabestaanden van de oktober-razzia. Mijn eerste werkdag was 2 augustus 1978. Ik liep die dag tussen de Aker en het gemeentehuis door naar mijn auto, toen ik werd aangesproken door een inwoonster van Putten. Zij stelde zich aan mij voor en vertelde in één adem dat zij haar man en haar zonen bij de razzia had verloren. Altijd als ik bij de oktoberherdenking bij het monument stond dacht ik terug aan het gesprek met deze mevrouw en haar onuitwisbare verdriet.”
De burgemeester bezocht met zijn vrouw vrijwel elk 50 of 60 jarig huwelijksjubileum. Velen in Putten die (plotseling) getroffen werden door groot verdriet kregen de burgemeester en zijn vrouw op bezoek. De mensen waardeerden dit zeer. In de laatste raadsvergadering van burgemeester Berkhout besloot het gemeentebestuur mevrouw Berkhout te benoemen tot ereburger van Putten. Zij ontving deze onderscheiding voor haar inzet voor het ouderenwerk.
Bij zijn afscheid schonken burgemeester Berkhout en zijn vrouw de Puttenaren 22.000 narcisbollen, voor elke inwoner van Putten 1 bol. Deze narcissen hebben nog lang na zijn afscheid in vele plantsoenen in Putten gebloeid. Voor burgemeester Berkhout en zijn vrouw stond de narcis symbool voor Pasen, voor de opstanding, en daarmee een teken dat ook de natuur weer ontluikt. En vanuit deze gedachte was de narcis voor hen ook het symbool voor dankbaarheid. Dankbaarheid aan de gemeente Putten en zijn bewoners waar Aad Berkhout en zijn vrouw An met veel liefde hebben gewoond en gewerkt.